16e Reisverslag

Lieve reisvolgers,

Mijn Suriname uitdaging is ten einde, ik ben weer thuis.

Die laatste week is omgevlogen ook omdat ik het nog heel druk had met heel veel dingen doen en regelen. Basketbaldoel, fiets voor een redelijke prijs verkopen, avond4daagse meelopen, laatste boodschapjes en nog een ochtend training met het personeel van het kindertehuis gevolgd.

Dat was nog even een hele bijzondere belevenis. Wij (personeel en ik) waren er keurig om 9.00 uur zoals ons gevraagd was. Trainster kwam om 9.50 uur. Sorry, ik ben wat laat maar mijn zoon wilde niet vroeg opstaan was haar excuus en dat was dat. Toen petje af voor deze dame want ze praatte twee uur aan een stuk door (zonder glaasje water of zo). Ik heb van haar wel een super oplossing aan de hand gekregen voor het oplossen van alle problemen, tw.: vertrouw op de Heer. Bijvoorbeeld: heb je problemen met een kind, vertrouw op de Heer. Heeft een kind verdriet, vertrouw enz enz. Na zo'n kleine twee uur vond ik het wel mooi en aangezien het mijn laatste keer was dat ik iedereen zag, ben ik snel op mijn fietsje gesprongen en heb in de buurt ergens lekkere loempia's en gebakken bananen gekocht. Toen ik terug was heb ik aan de trainster toestemming gevraagd voor een kleine pauze en jullie snappen al dat iedereen heel blij was met dit voorstel. Zo had ik even de tijd om netjes van iedereen afscheid te nemen en ook ik werd bedankt voor mijn inzet. Nu vertelde men mij ook dat men het heel bijzonder had gevonden dat de kids als ze uit school kwamen altijd direct naar mij toe kwamen in plaats van zich boven bij leiding te melden en lekker op hun bedje te gaan liggen. Ze hadden aan de kids gevraagd of ik ze dan snoep gaf en versteld gestaan dat het enkel kwam omdat ze dan een high five kregen, of mochten vertellen wat ze leuk hadden gevonden op school, kortom, gewoon wat aandacht. Van het vervolg van de training bleef ik gelukkig verschoond, de Heer had mijn gebed verhoord want de aannemer kwam met zijn jongens om het basketbaldoel te zetten. 

Vrijdag en zaterdag heb ik nog de avond4daagse gelopen, althans niet helemaal want het regende enorm. Nu is dat lopen door de regen niet zo erg maar als ik dan bij donker bij het eindpunt aankwam was het risico erg groot dat ik geen taxi meer kreeg. Niet dat er te weinig taxi's zijn, maar ze rijden niet omdat ze bang zijn dat hun auto kapot raakt. Wegen staan soms blank en je kunt door de plassen niet zien waar een kuil zit. Naar huis lopen was zo'n 5 km en in het donker is dat ook geen veilige optie. Je leest dus goed, "smoesjes" genoeg om eerder af te haken zodat ik voor donker thuis was. Maar goed, regen of niet, die 4daagse is top! De video die ik erover heb gemaakt zal dit beamen. En let op het 'schoeisel". Hoe zo wandelschoenen, 80% loopt gewoon op slippers. Kleding, dans, zang, muziek, blije gezichten, gezelligheid en top. Wat een prachtige afsluiting van mijn 10 weken Suriname.

Zondagochtend mijn huisje opgeruimd, koffer gepakt en laatste bakkie op mijn balkon gedronken. Snif, snif.

Halftwee was de sleuteloverdracht en kwam Kevin ('onze taxi chauffeur") me ophalen met zijn auto om me naar het vliegveld te brengen. 

Het einde van een heel leuk, leerzaam en bijzonder, spannend en prachtig verblijf in een heel apart land.

Rest mij alleen nog om dank te zeggen aan:

• Marian, een geweldige leuke Nederlandse meid met wie ik heel veel ervaringen heb mogen delen en leuke tripjes mee heb gemaakt. Hierdoor was dat gevoel van "helemaal alleen in de vreemde" gelukkig maar van korte duur. 
• alle reisvolgers die reageerden op mijn reisverslagen. 's Avonds (vanaf 19.00 uur ) had ik me ivm de veiligheid nl een uitgangsverbod opgelegd en het was dan altijd heel leuk om jullie reacties te lezen, vol support en lieve wensen. Heel veel steun aan gehad, dank.
• Bianca, mijn collega,  die een week bij mij is komen logeren. Samen hebben we enorm genoten van dit vakantie weekje en de diverse leuke tripjes.
• Alle lieve sponsors waardoor ik leuke spulletjes voor de kinderen kon kopen om mee te knutselen of te spelen en vooral om hun grote wens, het basketbaldoel, te realiseren.
• Kevin, de jonge man die bijklust als taxi chauffeur (tegen een redelijk tarief) en die me geholpen heeft bij het realiseren van het basketbaldoel.
• de bekende en onbekende mensen die ik ontmoet heb tijdens deze reis. Dank voor jullie gezelligheid, gesprekken, vertrouwen, uitjes enz, 
• internet, wifi en telefoon want zonder deze hulpmiddelen had het heel wat moeilijker geweest om dingen te vinden, te regelen en nog belangrijker, om contract met iedereen te kunnen houden.

Lieve mensen allemaal heel veel dank voor jullie support, heel veel groetjes, gezondheid, geluk en liefs,

Margriet